«Siłavikam reśpiekt. Siałusie hańba». Bondarava prydumała mianušku dla niaviestki Łukašenki
Prarasijskaja danosčyca, upeŭnienaja ŭ svajoj biespakaranaści, pajšła ŭ łabavuju ataku na blizkaje koła Alaksandra Łukašenki.
Pryčynaj napadak stała toje, što maładyja biełaruskija błohiery i artysty, jakich Volha Bondarava vinavaciła ŭ sadamii i razbeščvańni moładzi, znajšli abaronu pad kryłom Hanny Łukašenki, bolš viadomaj pad tvorčym psieŭdanimam Hanna Siałuk.
Dzim Dzimyč (Dźmitryj Siŭčyk), Ulka Pulka (Uljana Stalarova), Andžyliša (Anhielina Michalova), Uład Kabiakoŭ i inšyja maładyja śpievaki i internet-zorki, jakich Bondarava ckuje litaralna kožny dzień, aktyŭna ŭdzielničajuć u dziaržaŭnych mierapryjemstvach, kab dakazać svaju łajalnaść i abaranicca ad napadak danosčycy.
Hetyja artysty i błohiery źviazanyja z pradziusarskim centram «Fłahman Mjuzik», jaki byŭ stvorany ŭ listapadzie 2020 hoda, u chutkim časie paśla taho, jak u Biełarusi pačali zabaraniać papularnych vykanaŭcaŭ, jakija padtrymali pratesty. Hety ž centr prasoŭvaŭ najbolš viadomyja pieśni Siałuk.
Taksama maładych błohieraŭ pryciahnuli pierad apošnimi prezidenckimi vybaram da ŭdziełu ŭ prapahandysckim «Marafonie adzinstva» ŭ padtrymku Alaksandra Łukašenki, pracoŭnaj hrupaj jakoha kiravała Hanna Siałuk. Paśla hetaha napadać na ich užo było niazručna, a prapahandysty z «Žoŭtych źlivaŭ» navat zastupilisia za błohieraŭ, pa punktach patłumačyŭšy Bondaravaj, čamu jana nie maje racyi.
Ale na niaŭrymślivuju danosčycu hetyja strohija vymovy nie akazali prafiłaktyčnaha ŭździejańnia. Bondarava pačała napadać na samu Siałuk, nazyvajučy jaje pahaniałam «Siałucha».
«Zasuniem hłybiej hałavu ŭ piasok, a jazyk u sraku. I dazvolim siałusie [imia z maleńkaj litary i zakreślena — NN] kurataram prapahandystaŭ ŁHBT razbeščvać našych dziaciej…» — napisała Bondarava ŭ siaredzinie lutaha.
Nie atrymaŭšy pa rukach za takuju dziorzkaść, danosčyca praciahnuła. Za apošnija dni źjavilisia adrazu dva dopisy, u jakich niaviestka Łukašenki zhadvajecca jak «Siałucha».
U adnym jana nakinułasia na śpiavačku Anžylišu za toje, što taja byccam by prapahanduje narkotyki. Dopis Bondarava padpisała tak: «Siłavikam reśpiekt. Siałusie hańba».
U druhim zapatrabavała ad «buchhałtaraŭ HUBAZiKa» vyvučyć finansavyja patoki maładych błohieraŭ, zapadozryŭšy machlarstva pad vyhladam dabračynnaści.
«Kali dumaješ, što dno prabita, ale źnizu pastukali ašukancy ź siałuchaŭskaj «kryšaj». Fubla!», — dadała danosčyca ŭ kancy.
Miarkujučy pa asablivaściach napisańnia mianuški, jakuju Bondarava prydumała dla Hanny Łukašenka, danosčyca zryfmavała jaje tvorčy psieŭdanim ź biełaruskim siałom.
Sufiks -uch (-juch) pakazvaje na prynaležnaść słova da razmoŭnaha stylu, jak u słovach śviakrucha, haładucha, bytavucha, viesiałucha, ale tym ža sufiksam u prastamoŭi markirujucca i słovy z adcieńniem hrubaści ci pahardy, z admoŭnaj ekspresijaj — pataskucha, siarucha.
U červieni 2024 hoda danosčyca ŭžo publična vybačałasia na svaim kanale za toje, što nazvała Hannu Siałuk, pra čyju sapraŭdnuju asobu jana nibyta nie viedała, zmaharkaj. «Ja pamyliłasia, heta niapraŭda. Infarmacyju zaŭsiody treba praviarać», — napisała tady Bondarava. Vierahodna, chutka joj daviadziecca vybačacca znoŭ.
«Naša Niva» — bastyjon biełaruščyny
PADTRYMAĆ
Kamientary